Buurtijd

• Bevordering sociale cohesie
• Laagdrempelig
• Ecologisch

• Het matchen van de verschillende deelnemers is een enorme meerwaarde en zorgt voor niet-evidente ontmoetingen, maar het is zeer tijds-intensief voor de medewerker
• Met maar één medewerker en werken op pen-en-papier is het mogelijk om aan te passen waar nodig. Als er in de werking iets moest bijgestuurd worden, dan deden we dat ook. Dit is was ook enkel mogelijk omdat we geen (duur) IT-project maakten, anders ga je je onbewust schikken naar de beperkingen binnen het programma. Net omdat we veel op papier en op persoonlijke contacten inzetten, is er heel veel mogelijk en kunnen we aanpassen waar nodig. Ik zeg zeker niet dat Buurtijd “perfect” is, maar het is wel de manier van werken die onder onze omstandigheden en in onze buurt blijkt te werken.

• Sociale cohesie -> dit is puur een eigen aanvoelen, door zeven jaar aan Buurtijd te werken zijn er absoluut meer ontmoetingen tussen buurtbewoners onderling, samenwerkingen tussen organisaties en mooie wisselwerkingen (toeleidingen, …) tussen buurtbewoners en organisaties. De uitwisselingen zorgen voor veel positieve kennismakingen en niet-evidente ontmoetingen. Uiteraard kunnen we niet bewijzen dat zulke ontmoetingen mogelijk waren moest Buurtijd niet bestaan, maar doordat we actief mensen/organisaties met elkaar in contact brengen ben ik er van overtuigd dat Buurtijd een verschil maakt
• Kansen bieden en waarde geven aan wat in de reguliere economie vaak als “waardeloos” beschouwd wordt terwijl het absoluut nut heeft in de maatschappij -> veel mensen ontdekken nieuwe talenten of kunnen via Buurtijd hun zelfwaarde/nutheidsgevoel verhogen, zeer boeiende bloei gezien bij een heel aantal personen, bij zowel mensen die we als “kansarm” zouden bestempelen als de “sterkere” mensen. Het heeft dus niet alleen een versterkend maar ook een “gelijkmakend” effect. We hebben ook deelnemers die niet sterk zijn in de reguliere economie maar openbloeien in Buurtijd. Een deelnemer heeft ooit β geschonken om iemand te helpen en dat deed zo deugd dat deze persoon me vertelde “door mijn financiële situatie heb ik nog nooit iemand € kunnen schenken om te helpen, dat ik nu ‘rijk’ ben in β en daar een verschil mee kan maken is heel fijn”.
• Ecologie -> veel spullen krijgen een tweede leven, “afval” wordt geüpcycled, mensen/scholen vragen actief naar knutselspullen die anders misschien in de vuilbak zouden belanden, groente-afval wordt verwerkt tot compost, plastieke flessen krijgen kortstondig een tweede leven als “rivier-vlot” voor de jeugdwerking (ipv dat ze meteen in de vuilbak belanden), fietsbanden en kurk worden gebruikt als isolatiemateriaal, oude meubelplaten worden herwerkt tot nieuwe meubeltjes, restjes stof worden vlaggenslingers, de oude brei-priemen in een vergeten schuif worden weer nuttig doordat iemand anders ze kan gebruiken Tweede puntje is dat er minder aankopen nodig zijn, niet elke organisatie moet nu zelf een eigen beamer of fietskar aankopen. Organisaties die dit al in huis hebben (maar niet voltijds gebruiken) bieden het aan, waardoor het efficiënter gebruikt wordt en er geen “overproductie” / “overconsumptie” nodig is. Derde: ecologisch transport kan extra gestimuleerd worden met β. Dit gebeurt nu nog niet rechtstreeks. Er zijn momenteel nog geen “krijg β puur voor gedrag”, dat lijkt me zeker een interessante piste maar hebben we nog niet uitgevoerd. Wat wel al gebeurt is het scheppen van mogelijkheden: iemand heeft een RailPass gekocht maar krijgt niet alle ritten opgemaakt, dan kan hij/zij die ritten in β aanbieden. Op deze manier krijgen andere Buurtijders zo de kans om een uitstap met de trein te doen (ipv misschien de auto te nemen). We hebben fietskarren op het buurthuis, door deze aan te bieden kan een Buurtijder beslissen om grote boodschappen / kleine verhuisjes te doen met de fiets ipv een auto te gebruiken.

Zie bijvoorbeeld de schenking van β ipv € , dat was onze eerste grote AHA-erlebnis van de impact van dit project op de zelfwaarde van mensen. Het ruilen biedt ook de mogelijkheid tot het opstarten van eigen projecten, zo is er uit Buurtijd ook al een “boekenmarktje” en een “volkskeuken” ontstaan, door en voor deelnemers binnen het ruilnetwerkje. Veel mensen komen vragen of ze nog iets kunnen doen omdat ze het fijn vinden en hen een goed gevoel geeft. Tegelijkertijd durven mensen sneller hulp te vragen zonder verlegen te zijn omdat er een wisselwerking kan zijn (jij doet iets voor mij, ik geef je β) We hebben een hele lijst van getuigenissen op https://drive.google.com/file/d/0B-ov0Px8m9nDWGtHZWRldmcySEk/view?usp=sharing